Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görevli asistan doktor Mustafa Yalçın, dün sabah saat 08.00 saatlerinde, 'Kayak yapmaya gidiyorum' diyerek evden çıktı. 27 AR 993 plakalı otomobiliyle evden ayrılan Yalçın'dan haber alamayan yakınları, durumu polis ile jandarma ekiplerine bildirdi. İhbar üzerine harekete geçen ekipler, Plaka Tanıma Sistemi'nden (PTS), aracın Uludağ yoluna doğru gittiğini tespit etti. Bölgede yapılan arama çalışmasında, Yalçın'ın otomobili, Uludağ yolunun 11'inci kilometresinde terk edilmiş olarak bulundu.
Yalçın'ın kaybolma ihtimali üzerine bölgeye çok sayıda AFAD, Jandarma Arama Kurtarma (JAK), Arama Kurtarma Derneği (AKUT), Nilüfer Arama ve Kurtarma (NAK) ve ANDA ekibi sevk edildi. Arama- kurtarma faaliyetlerine, AFAD ve JAK'a ait Köpekli Arama Tim'i de destek verdi.
4 YIL ÖNCE KAMP YAPTIĞI YERDE İNTİHAR ETMİŞ
Otomobilin terk edildiği alan üzerinde yoğunlaştırılan arama çalışmaları sonunda, Yalçın'ın cansız bedeni, otomobiline 1 kilometre uzaklıktaki ormanlık alanda bulundu.
Yalçın'ın cansız bedeni, Cumhuriyet savcısının yaptığı incelemenin ardından otopsi için Bursa Adli Tıp Kurumu morguna kaldırıldı. Mustafa Yalçın'ın intihar ettiği yerde, 4 yıl önce kamp yapıp, hatıra fotoğrafı çektirdiği ortaya çıktı.
Öte yandan Mustafa Yalçın'ın otomobilinde, ailesi ile yakınlarına yazıp bıraktığı 5 sayfalık intihar mektubu bulundu. Yalçın'ın mektubunda, 'Ölümünden kimse kendini sorumlu tutmasın. Ben bu hayattan keyif almıyorum. Artık yaşamak istemiyorum' yazdığı öğrenildi.
MEKTUBA ULAŞILDI
Cenazesi Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde dün düzenlenen törenle toprağa verilmek üzere memleketi Hatay'a gönderilen Yalçın'ın intiharından önce ailesi ile kız arkadaşına yazdığı 5 sayfalık intihar mektubuna DHA ulaştı. Yalçın, sevenlerine acı çektirecek olmasından dolayı kendisini kötü hissettiğini belirttiği mektubunda şu ifadelere yer verdi. 'İronik olan şu ki, insanların birbirine tahammül edememesine tahammül edemez oldum. İncir çekirdeğini doldurmayacak sebeplerle birbirine hakaret edenler, birbirini incitenler, kalp kıranlar beni ümitsizliğe sürükledi. Bu tip insanlarla muhatap olmak istemiyorum. Zorba insanlar güçlerini kullanarak korku krallığı kurup kendinden zayıfları tir tir titretiyorlar ve kalkıp da bir şey diyemiyorsun. Çünkü seni de üzüyor. Ezip geçiyor.'