Reuters'in haberine göre Ayano, Nagoro’da kalan nüfus içerisinde genç bile sayılabilecek bir yaşta. 85 yaşındaki babası ise kasabanın en yaşlı insanı. Japonya’da insanların geç yaşta evlenip çok az çocuk yapmasından dolayı, genç nüfusta inanılmaz bir düşüş var. Genele vurulduğunda da Japonya’nın nüfusunun düşmekte olduğu söylenilebilir. Ayano çocukken kasabasının nüfusu 300 kişiyken, şimdi yalnızca 35 kişi kalmışlar.
Ayano kendi kasabasına 160 tane korkuluk dikmiş. Çoğu tanıdığı ve şimdi ölmüş veya daha büyük şehirlere göçmüş olan insanların korkulukları. Komşu köylere de 200 tane korkuluk diken Ayano, yaşam alanlarının kaybolan ruhunu geri çağırmaya çalışıyor. Korkulukların çoğalmasında diğer yaşayanların da çok büyük payı var; çünkü Ayano bu geleneği başlattığında insanlar yanına gelip; “Benim dedemi de yapabilir misin” veya “Anneme benzeyen bir tane daha yapar mısın?” gibi ricalarda bulunuyorlarmış.
Kendi elleriyle diktiği korkulukları günlük hayatlardan hatırladığı kareler şeklinde yerleştiriyor Ayano. Okulun içerisine küçük çocukların meraklı gözlerle öğretmeni izlediği sahneler yapıyor. Otobüs durağına bir kaç yaşlı, nehrin kıyısında uzanmış uyuklayan bir delikanlı ve pek çok başka günlük hayat manzarası ile, uzaktan bakıldığında Nagoro artık o kadar da tenha görünmüyor.
