Suriye krizi sonucu ortaya çıkan göçmen sorununun Avrupa'nın 'elini kolunu bağladığını' öne süren Pamuk, "Bize bir dönem Suudi Arabistan’a baktıkları gibi bakıyorlar. Bizim istediklerimizi yapıyorsa içeride ne yaparsa yapsın! Göçmenleri filtrele, IŞİD’le savaşımızda yanımızda yer al. Biz de insan haklarını ihlal etmeni, gazetecileri içeri atmanı görmemeye çalışırız!" dedi.
"KASIM SEÇİMLERİNDE HAYAL KIRIKLIĞINA KAPILDIM"
"Kasım sonuçlarını öğrendiğim zaman bana benzeyen herkes gibi hayal kırıklığına kapıldım. Ama ilk defa mı? Çocukluğumda da Demirel vardı. İlk hayal kırıklığı yaşayan liberal, solcu ya da özgürlükçü ben miyim? Hayatımız böyle geçti!" ifadelerini kullanan Pamuk, "Kasım seçiminde seçmen biraz da anarşiden korktu. 'Şimdi boş ver özgürlükleri. Ekonomiyi koruyan otoriter 'babamız' olsun, ne olursa olsun' dedi. İç açıcı bir sonuç değil. Gazetecilere baskı var mı? Fikirlerini rahatça yazabiliyor musun? Özgür müyüz? Seçmenimiz ne yazık ki böyle bakmıyor. Asya ülkeleri de böyle. Bu beni korkutuyor çünkü artık sadece Batı değil başka kültürler de dünyayı belirliyor. Onlar için özgürlükçülük en önemli değer değil." dedi.
"STALİN RUSYA'SI GİBİ SANATÇININ ÖZGÜRLÜĞÜNE SALDIRI YOK"
Gazeteci, akademisyen ve sanatçılara yönelik baskılara değinen Pamuk,"15 yıllık ekonomik gelişim, bireyliğini önemseyen insanlar yarattı. İstediğin kadar kültürü, sanatı yasakla, onlar dertlerini ifade eder. En büyük sorun düşünce özgürlüğü. Özellikle gazetecilerin, politik yorumcuların özgürlüğü... Stalin Rusya’sı, 70’lerin Rusya’sı gibi sanatçının özgürlüğüne saldırı yok. Ama politik yorumcunun üzerine çok büyük bir saldırı var. Hükümetin çatıştığı yerler gazeteler. Roman yazarken kendimi kısıtlanmış hissetmiyorum. Ama her gün köşe yazısı yazdığım zaman baskı gelecektir." dedi.
"1970'LERDE İNSANLAR SOKAKLARDA ÖLÜRDÜ"
Cumhuriyet Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Can Dündar'ın tutuklanmasıyla ilgili konuşan Pamuk, "Ben sadece edebiyat konuşsak diyen biriyim. Ama imkân yok artık. İnsanlığına sığdıramıyorsun. Can Dündar tutuklandığında, oturup romanını yazamıyorsun. Sorduklarında 'Bana ne' diyemiyorsun, demek istemiyorsun. Ne kadar berbat bir toplumda yaşıyor olursan ol bireysel mutluluğun önemli olduğunu söyleyebilme hakkına sahibim. 1970’lerde insanlar sokaklarda ölürdü. O daha da kötüydü diyebilirim." dedi.
